W ostatni weekend 16 stycznia 2016 r. odwiedziłem Ośrodek Kultury Morskiej w Gdańsku. Chcieliśmy zobaczyć w jakim sposób działa echosonda, posterować statkami na sztucznym zbiorniku i uratować rozbitka z morskiej kipieli.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od nauki sterowania modelami statków na przygotowanym zbiorniku. Do wyboru był wielki kontenerowiec, żaglówka i jeszcze holownik. Holownik był najszybszy, a żaglówki były trochę wolniejsze a kontenerowiec był taki wielki i ogromny że aż trzeba było trochę poczekać, aby ruszył.

Następnie poszedłem do symulatora jednostki ratowniczej SAR .Celem misji było uratowanie rozbitka w ograniczonym czasie około 3 minut. Później trzeba było zaparkować tą motorówką. W trakcie misji ratowniczej były też przeszkody:ogromne promy żaglówki i inne statki.

Symulator SAR

Potem poszliśmy do ekspozycji, która wyjaśnia zasady działania echosondy i sonaru. Statek pływał nad sztucznym dnem i na ekranie był pokazany efekt pracy echosondy i sonaru. Podczas skaningu natknęliśmy się na niezidentyfikowany obiekt. Statek ponownie napłynął na badane i miejsce, aby dokładniej przeanalizować wskazany obszar. Na wyświetlaczu sonaru bocznego pojawił się obraz statku zatopionego podczas II Wojny Światowej. Lektor w trakcie sondowania wyjaśniał w jaki sposób urządzenie interpretuje obraz dna i wyświetla go na ekranie.

Potem pani zaprowadziła mnie na drugie piętro, wcześniej byliśmy na pierwszym, wszedłem do rękawa ewakuacyjnego i zszedłem na pierwsze piętro. Ewakuacja przebiegła sprawnie, ponieważ miałem śliskie spodnie, dzięki czemu z łatwością ześlizgnąłem się niżej. Kolejka chętnych do wypróbowania tej metody ucieczki, była długa. 

 Wojtek

`

Formularz kontaktowy

Obecnie temat suszy znajduje się na ustach wszystkich.
Myślę, że warto w tym okresie pomyśleć o pracach mających za zadanie zwiększenie możliwości retencji wód.
Spowolnienie spływu wód z terenów górskich zminimalizuje skutki nawalnych deszczów, a co za tym idzie zmniejszy ryzyko wystąpienia powodzi na terenach znajdujących się poniżej. Metoda ta jest o wiele tańsza i prostsza niż budowa dużych zbiorników retencyjnych na terenach nizinnych. Woda utrzymywana przez górskie kaskady dodatkowo sprawia, że w okresach suchych, nie mamy do czynienia z nadmiernym obniżaniem się wód gruntowych.

Dzisiaj przedstawię Wam w jaki sposób poradzić sobie z uszkodzeniem kadłuba łodzi w momencie, gdy mamy utrudniony dostęp do wewnętrznej części kadłuba. Łódź, uległa awarii podczas transportu na wózku. Spory otwór w kadłubie pojawił się w bardzo niewygodnym miejscu tuż przy krawędzi, uniemożliwiającej dodatkowo położenie płasko laminatu.

Do pracy użyłem:

– szlifierka oscylacyjna

– żywica epoksydowa z utwardzaczem

– benzyna ekstrakcyjna

– farba do kadłubów

– pędzle, pojemniki, rękawiczki, maska

Pamiętać należy, że wszystkie prace należy wykonać przy temperatury min. 15 stopni i małej wilgotności powietrza. Nie spełniając tego podstawowego warunku, cała nasza praca może pójść na marne.

Pracę rozpoczynam od oszlifowania i dokładnego oczyszczenia. Wybrałem szlifierkę oscylacyjną, dzięki czemu mogłem dotrzeć do wszystkich zakamarków. Szlifujemy pod kątem, tak aby powstała powierzchnia tworzyła klin dla nowo nakładanych warstw laminatu.

Po dokładnym wyszlifowaniu wewnątrz i na zewnątrz co najmniej 10-15cm  poza obszar dziury. Wszystko dokładnie czyścimy i odtłuszczamy powierzchnie klejoną, używając acetonu.

Ponieważ nie mam dostępu od wewnątrz, zdecydowałem się na wykonanie pierwszej warstwy laminatu z podkładką ze sklejki, całość przytrzymując drutami, które zaczepiam na poprzecznej desce. Metoda ta pozwala na nałożenie na sklejce kilku warstw maty i nasączeniu wszystkiego żywicą epoksydową. Żywicą smaruje również kadłub od strony wewnętrznej. Uważać należy, żeby nie przesadzić z ilością żywicy. Ma ona jedynie nasączyć, spajać poszczególne warstwy maty szklanej. Przesączenie żywicą sprawi, że laminat stanie się kruchy. Deseczka musi być przymocowana starannie i mocno, tak aby w trakcie przyciskanie laminowanej powierzchni pędzlem nie przemieszczała się i nie odchodziła od klejonego kadłuba. Należy też z dużą starannością zadbać, aby pozbyć się z laminowanej warstwy bąbelków powietrza i nadmiaru żywicy. Pozostawiam wszystko do zastygnięcia.

W kolejnym kroku odpinam deseczkę i przycinam druty. Jest również możliwość wyciągnięcia ich po małej gimnastyce, ale w przypadku gdy nie będzie to możliwe, można je zostawić na miejscu. Przed położeniem kolejnych warstw warto zmatowić powierzchnię, szlifując ją.

Kolejne warstwy maty szklanej układam w ten sposób, aby były coraz większe nachodząc na część kadłuba. Nakładka co najmniej 10-15cm jest niezbędna, aby uzyskać trwałość łaty. Pamiętać należy, aby przed nałożeniem nakładki, kadłub był przeszlifowany i dokładnie oczyszczony acetonem. Do pracy używałem maty szklanej o gramaturze 400g/m2. Nakładając kolejne warstwy trzeba dokładnie wyciskać bąble powietrza i usuwać nadmiar żywicy.

Całość zostawiamy do wyschnięcia. Żywica w zależności  o utwardzacza żeluje już po ok.40 minutach. Ja pozostawiłem łatkę na dobę, aby porządnie żywica stwardniała i nadawała się do obróbki. W kolejnym kroku szlifierką oscylacyjną wygładziłem powierzchnie i usunąłem nadmiar maty szklanej. Używałem początkowo papieru ściernego P40, później zmieniłem na P80 aby uzyskać gładką powierzchnię przed malowaniem.

Z efektu końcowego jestem zadowolony. Dno łodzi po pomalowaniu jest jednolite i zachowuje ciągłość. Nie można dostrzec naprawionego miejsca. Mam nadzieję, że łódka posłuży jeszcze dłuższy czas.